Janusz Czumaczenko
Czumaczenko Janusz
Urodził się w 1962 roku w Łodzi. Studia ukończył w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych na Wydziale Grafiki w 1987r. Od 1986 roku asystent, a obecnie adiunkt w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Uprawia twórczość w zakresie rzeźby i rysunku.
Wystawy:
1985 – Konkurs im. Władysława Strzemińskiego. Galeria PWSSP w Łodzi; 1988 – Wystawa najlepszych prac dyplomowych uczelni plastycznych 1987 - Galeria Zachęta – Warszawa; 1990 – Wystawa jubileuszowa 45 – lecia PWSSP w Łodzi – Ośrodek Propagandy Sztuki - Łódź; 1993 – Wystawa rzeźby - Galeria Arkady – Tomaszów Mazowiecki; 1994 – Wystawa rzeźby – Galeria Zet-Zet – Łódź; 1995 – Wystawa jubileuszowa 50 – lecia PWSSP w Łodzi – Muzeum Włókiennictwa – Łódź; 1996 – Spotkanie artystów, Janusz Czumaczenko, Grzegorz Kalinowski, Marian Kępiński, Gabriel Kołat, Piotr Stachlewski, Krzysztof Wieczorek – Galeria Warszawskiego Ośrodka Kultury –Warszawa; – Wystawa jubileuszowa 50- lecia Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi – Galeria Łódzka MHMŁ – Łódź 1997 – Janusz Czumaczenko – Rzeźba – Galeria ASP – Łódź; – „Płaszcz Arlekina”, Tomasz Chojnacki, Jean Luc Cornily, Janusz Czumaczenko, Zbigniew Dudek, Jolanta Ekiert-Królikiewicz, Andrzej Michalik, Jacek Partyka, Grzegorz Sztabiński, Joanna Trzcińska-Chojnacka – Galeria Tower Building – Łódź 1999 – Janusz Czumaczenko – Rzeźba – Galeria „Solidarność” Polsko – Amerykańskiego Ośrodka Kształcenia Zawodowego – Łódź; 2000 – Janusz Czumaczenko – Rzeźba, rysunek – Galeria Amcor-Rentsch – Łódź; – Janusz Czumaczenko – Rzeźba, rysunek – Miejska Galeria Sztuki „Galeria Bałucka” – Łódź ; – Wystawa jubileuszowa 55 – lecia ASP w Łodzi – Miejska Galeria, Park im. H. Sienkiewicza – Łódź ; 2001 – Wystawa prac pedagogów Katedry Malarstwa, Rysunku i Rzeźby Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi – Miejska Galeria Sztuki, Park im. H. Sienkiewicza – Łódź 2004 – Wystawa prac pedagogów Katedry Malarstwa, Rysunku i Rzeźby Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi, Miejska Galeria Sztuki, Park im. H. Sienkiewicza – Łódź; 2005 – Wystawa poplenerowa rzeźby – Bedoń’ 2005; – Wystawa jubileuszowa 60 – lecia ASP w Łodzi – Galeria ASP – Łódź; 2006 – Wystawa Łódzkich artystów grafików, malarzy i rzeźbiarzy – Galeria „Winda” - Kielce; – Janusz Czumaczenko – Rzeźba – Galeria „Parter” – Łódź; 2007 – „Skrzyżowania”, wystawa poplenerowa realizacji rzeźb w przestrzeni miejskiej – Piotrków Trybunalski;
Łódź, w marcu 2008 r.
Kliniczny przypadek artysty (rzeźbiarza) i organoleptyka stosowana.
W sporej dokumentacji przedstawiającej przejawy życia rzeźbiarskiego współczesnej sztuki spotkałem się niedawno z opinią sformułowaną z wielką determinacją, ale powiedzianą nieco na ucho – prawo do bycia artystą uzurpuje sobie wielka ciżba chętnych i głosi to samozwańczo – natomiast takowymi jest ich znikoma garstka. Niestety, podzielam tę opinię, a materiałem badawczym w tej mierze dysponuję całkiem sporym. Nie znam definicji obiektywnie identyfikującej termin „artysta” – ale, są za to przykłady, które w mym przekonaniu, ten termin, to hasło egzemplifikują. Prawdziwym egzemplarzem artysty jest Janusz Czumaczenko. Prezentuje On naturalne zjawisko spontanicznej symbiozy codziennej egzystencji ludzkiej z nieustanną potrzebą kreacji sztuki – a za tą sztukę uważamy to jedyne pole, gdzie możemy prowadzić dialog, nawet nie wolny od polemiki z naszym stwórcą, z naszymi siłami sprawczymi. Sztuka to sztuczne, przez człowieka powoływanie do życia autonomicznych bytów z dającą się kiedyś spisać i zinwentaryzować materią matki Ziemi.
Kręgosłup ideowo-artystyczny Janusza Czumaczenki – jak przystało na absolwenta uczelni, której patronuje Władysław Strzemiński – to ideologia odpowiedzialności za precyzję rysunku sylwety rzeźby w jej obrocie czasoprzestrzennym, czego mistrzami dla pana Janusza i dla mnie, są: Henry Moore, Jean Arp, Constantin Brancusi, których dokonania podziwiając – można wzbogacać i udoskonalać.Oko grafika spowodowało, że na powierzchni oraz w strukturze kamienia, drewna, blachy, drutu i tego wszystkiego, co może być budulcem rzeźbiarskim – Janusz Czumaczenko dostrzega potęgę środków graficznych.
Prawdziwy artysta plastyk bez względu na wybraną dyscyplinę musi jak lekarz rodzinny kompleksowo ocenić urodę artystycznej materii. Naturalna fascynacja precyzją formy, graficznością, malarskością i zarazem jakością organoleptyczną otaczającej nas naturalnej materii, to wspólna cecha Janusza Czumaczenki i Jego wieloletniego szefa w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi – prof. Aleksandra Hałata, który przechodząc na emeryturę – kierowanie pracownią rzeźbiarską dla grafików i malarzy przekazał w ręce pana Janusza.
Siłą tragedii greckiej jest jedność czasu i miejsca – siłą Czumaczenki jest autentyczność spójności pędzącego codziennego żywota z niegasnącą nigdy potrzebą kreacji własnej formy i otwieranie wszystkich zmysłów na: gładkość, chropowatość, śliskość, wonność, suchość, i tak dalej, trójwymiarowej materii.