Stanisław Baj

więcej .... kliknij powyżej

Stanisław Baj urodził się 2 czerwca 1953 r.
Dzieciństwo i wczesną młodość spędził nad Bugiem w podlaskiej wsi Dołhobrody, gdzie ukończył szkołę podstawową. W latach 1968-72 uczył się w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu, a następnie w latach 1972-78 studiował malarstwo na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesorów: M. Byliny, J. Sienickiego i L. Maciąga. Studia ukończył z wyróżnieniem w pracowni Ludwika Maciąga. W 1982 r. podjął pracę dydaktyczną w macierzystej uczelni, gdzie prowadził Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa. Wszystkie etapy swojej działalności dydaktycznej związał z warszawską Akademią, pracując na stanowiskach: asystenta, adiunkta I st., adiunkta II st. i profesora. W latach 2006 - 2013 był prorektorem do spraw dydaktycznych w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Uczestniczył w ponad 100 wystawach zbiorowych. Autor imponującej ilości wystaw indywidualnych w kraju i za granicą.


Laureat prestiżowej nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego, Okręgu Gdańskiego ZPAP za rok 2019.

Prace artysty znajdują się w zbiorach wielu muzeów polskich oraz w prywatnych kolekcjach krajowych i zagranicznych.

ROMAN BREITENWALD

więcej .... kliknij powyżej

Roman Breitenwald (1911-1985) urodził się 4 stycznia 1911 w Piotrkowie Trybunalskim. W latach 1932-1937 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, pod kierunkiem Władysława Jarockiego, Teodora Axentowicza, Stanisława Kamockiego i Józeffa Mehoffera. W latach 1937-1938 przeniósł się na ASP w Warszawie.

Przed wojną brał udział w Salonie Wiosennym we Lwowie w 1936 r. oraz w Warszawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w 1938 r. Po wojnie od 1945 r. został rzeczywistyn członkiem Z.P.A.P. w Krakowie. Brał udział w wystawach okręgowych i ogólnopolskich m.in. Salon Zimowy 1947; O.W.P. – Warszawa 1950; Polskie Dzieło Plastyczne w XV-leciu PRL – Warszawa ; Wystawa Jubileuszowa na 50 lecie ZPSP – Kraków oraz w Ogólnopolskich Wystawach Grupy "Zachęta" – Warszawa, Kraków od 1957 – do śmierci. Wystawiał również za granicą: w Kijowie, Moskwie, Budapeszcie, Sztokholmie i Chicago. Należał do grupy artystów Pro Arte.

Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w instytucjach państwowych oraz zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Fulvio Bernola

więcej .... kliknij powyżej

Fulvio Bernola urodził się 10 marca 1962 r.

Najważniejsze wystawy:
1995 Bianco e nero (Biel i czerń - indywidualna), Ferentino
1997 Photomorfosi (indywidualna), Ferentino
1998 Fotoscena (indywidualna), Fermentino; Międzynarodowa Wystawa Sztuki Współczesnej, Flash Art Museum, Trevi. 1999 Immagini sfigurate (Zniekształcone obrazy – indywidualna), Galleria Arte in transito, Roma; Immagini artificiali (Sztuczne obrazy), Palazzo della Ragione, Anagni. 2002 Strisce della diversitŕ (Fragmenty odmienności), Genua; Arte insieme, Anagni, Collettiva d’Arte (wystawa zbiorowa), Ferentino. 2003 Biennale Internazionale di fotografia (Międzynarodowe Biennale Fotografii), Rzym.
Główne publikacje: 2001 Kalendarz Miasta Ferentino; 2003 Bez przeszłości nie ma przyszłości; 2004 Dzień pamięci.

"W ramach festiwalu sztuki "Piątka" trwa do 03 maja 2015 r., w Galerii Sztuki Współczesnej "Harpax" Massimo Giorgi, wystawa "W pustym pokoju," fotograf Fulvio Bernola. W galerii znajduje się około 100 zdjęć w większości czarno-białe, zrobione z filmu."

http://www.ferentinofotofestival.com/home/mostre/nella-stanza-vuota/

Stanisław Białogłowicz

więcej .... kliknij powyżej


Stanisław Białogłowicz urodził się w 1947 r. w Dukli. Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w 1973 roku w pracowni profesora Wacława Taranczewskiego.
Praca zawodowa: od 1973 roku samodzielna praca twórcza i pedagogiczna w szkolnictwie artystycznym, od 1996 r. pracownik naukowy WSP Rzeszów i Uniwersytetu Rzeszowskiego. W latach 1997–2003 pełnił funkcję z-cy dyrektora Instytutu Wychowania Plastycznego ds. dydaktycznych. Obecnie jest profesorem zwyczajnym, prowadzi autorską pracownię malarstwa na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego
Działalność artystyczna: Uprawia twórczość artystyczną w zakresie malarstwa sztalugowego, monumentalnego i rysunku. W dorobku artystycznym ma ponad 80 wystaw indywidualnych. Brał udział w ponad 200 wystawach zbiorowych, ogólnopolskich i międzynarodowych. Jest recenzentem jedenastu programów i podręczników szkolnych z zakresu sztuki. Laureat wielu nagród i wyróżnień artystycznych na wystawach okręgowych, ogólnopolskich i międzynarodowych a także nagród rektorskich i stypendiów Ministerstwa Kultury i Sztuki. Autor czterech realizacji sakralnych, m.in. w kościele św. Jakuba i Agnieszki w Nysie oraz w kościele parafialnym Loburg Ostbewern w Niemczech. Twórczość artystyczna publikowana była w licznych wydawnictwach i opracowaniach w kraju i za granicą. Prace artysty znajdują się w zbiorach prywatnych, muzeach i galeriach polskich i zagranicznych

Halina Budziszewska

więcej .... kliknij powyżej

HALINA BUDZISZEWSKA urodziła się w Józefowie Małym (obecnie Bronisławów Mały) na Lubelszczyźnie. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu i Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1979 roku jest związana z Siedlcami. Przez wiele lat zajmowała się popularyzacją sztuki, najpierw jako kierownik siedleckiego Biura Wystaw Artystycznych, następnie kustosz w dziale sztuki Muzeum Regionalnego w Siedlcach. Zorganizowała wiele wystaw plastyki współczesnej, wiele pokazów kolekcji muzealnych, wystaw tematycznych; biograficznych, historycznych itp. Prowadziła lekcje muzealne z dziećmi i młodzieżą. Zgromadziła obszerną dokumentację dotyczącą siedleckiego środowiska artystycznego. Opracowała biografię artysty Kazimierza Szwainowskiego (1917-2020). Była współorganizatorem wielu plenerów malarskich w Gródku n/Bugiem i w Domu Pracy Twórczej Reymontówka w Chlewiskach.

Uprawia własną twórczość w dziedzinie malarstwa olejnego i akwareli. Maluje nastrojowe pejzaże nasycone urodą Podlasia, poetyckie kompozycje z motywem strachów na wróble, samotne drzewa a jej ulubione motywy to ogrody i bukiety. To właśnie im ostatnio poświęca najwięcej uwagi. Uroda podlaskich łąk, ogrodów i pól jest inspiracją wielu jej obrazów. Z natury czerpie radość, energię, natchnienie...
Uczestniczyła w wielu wystawach i plenerach o różnym zasięgu. Szczególnie ceni sobie udział w Międzynarodowych Plenerach Malarskich „Barwy Małopolski” w Miechowie i „Sztuka bez granic” w Reymontówce w Chlewiskach. Prezentowała swoje prace na wystawach w Polsce, Grecji, Kanadzie, Macedonii, Niemczech, Rosji i Słowacji.

Za działalność twórczą oraz popularyzację sztuki została uhonorowana Nagrodą Siedleckiego Towarzystwa Naukowego – Złoty Jacek – 2007 r. i Nagrodą Prezydenta Miasta Siedlce – Wawrzyn Siedlecki – 2012 r.

Stanisław Cholewa

więcej .... kliknij powyżej

Stanisław Cholewa urodził się w 1973 roku w Bochni. Jest absolwentem Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. Studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni serigrafii prof. Wojciecha Krzywobłockiego oraz na Wydziale Sztuki Akademii Pedagogicznej w Krakowie. Dyplom uzyskał w pracowni linorytu adiunkta Jana Bujnowskiego w Akademii Pedagogicznej w roku 2001. Stopień doktora uzyskał w 2009 roku na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie. Obecnie jest pracownikiem dydaktycznym Uniwersytetu Pedagogicznego w Instytucie Grafiki i Wzornictwa. Członek Krakowskiego Oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków. Autor siedmiu wystaw indywidualnych oraz uczestnik wielu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.

Zajmuje się grafiką warsztatową, rysunkiem oraz malarstwem. Przeważnie tworzy cykle, z których dotychczas zrealizował: Zdarzenia, Sytuacje, Tu i gdzie indziej, Maszyny. W pierwszych trzech cyklach motywem przewodnim jego twórczości jest człowiek uwikłany w codzienność, interpretowany w sposób groteskowy z odrobiną zamierzonej deformacji. W cyklu Maszyny eksperymentalnie wykorzystuje nietrwałą papierową matrycę na bazie wydruku kserograficznego, łącząc ją z klasycznymi metodami powielania obrazu graficznego. Jego pierwsze grafiki cechował dokumentacyjno-opisowy charakter. Z biegiem czasu artysta dokonuje ingerencji w sposobie i formie graficznego obrazowania. Powstają grafiki wielkoformatowe z użyciem koloru. Zastane, monumentalne maszyny-obiekty, a czasem ich fragmenty, pozbawione zostają zbędnego otoczenia. Umiejscowione w wyimaginowanej przestrzeni eksponują osobliwe formy, wynikające z funkcji ich użyteczności.

Stanisław Chomiczewski

więcej .... kliknij powyżej

Stanisław Chomiczewski urodził się w Sławatyczach nad Bugiem, co nie wymaga komentarzaw. Studiował w Krakowie, mieszka i pracuje w Beskidzie Sądeckim, co również mówi samo za siebie. Jego życiorys jest więc, późniejszą o wiek, kopią malarzy końca XIX wieku. Również sztuka Chomiczewskiego jest im bliska. Tak bliska, że jedynie wprawne oko potrafi wyłuskać z niej elementy nieznane malarzom sprzed wieku. Na wzór Chełmońskiego czy Stanisławskiego lubi też naturalny, nieskażony cywilizacją krajobraz i lubi jego nastrój, zwany w tamtych czasach Stimmungiem. Stimmung był – zdaniem niemieckich krytyków – klasycznym atrybutem sławnego „pejzażu polskiego”, Die Polonische Landschaft, jak go zwano w Monachium i na świecie całym. Naturalnym zaś dopełnieniem szerokiego, kresowego pejzażu jest koń. Lecz nie biedna, zapracowana chabeta, tylko rasowy koń na swobodzie. Piękny i wolny w swym pędzie, ten koń o którym ówczesny poeta pisał, iż są trzy najpiękniejsze rzeczy na świecie: żaglowiec pod pełnymi żaglami, piękna kobieta w tańcu i koń czystej krwi arabskiej na swobodzie. Zarówno w technice olejnej jak i pastelowej warsztat Chomiczewskiego zadawala każdego konesera, biegłość w operowaniu technikami, swoboda, opanowanie rzemiosła jest samo w sobie cenną i coraz bardziej docenianą wartością estetyczną. Artysta kształtuje emocje barwą i światłem. Wyraźnie korzysta z postimpres–jonistycznych doświadczeń ze swoistym indywidualnym przemyśleniem – nic dziwnego, to przecież postimpresjonizm zwany również „polskim koloryzmem” stał się naszym stylem narodowym. Artysta stosuje zawężoną gamę kolorystyczną, aż do monochromatycznej, subtelnie rozświetlone żółcienie, ugry, delikatnie rozdrgane róże przy ultramarynowych przestrzennych błękitach i ciepłych szarościach, przecięte słonecznym blaskiem. I choć faktura zdaje się być mniej ważna, to zdecydowanie wyważone uderzenia pędzla czy w przypadku pasteli, kredki nadają swoistej świeżości obrazom Chomiczewskiego.

Jerzy Madeyski.

Janusz Czumaczenko

więcej .... kliknij powyżej

Urodził się w 1962 roku w Łodzi. Studia ukończył w Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych na Wydziale Grafiki w 1987r. Od 1986 roku asystent, a obecnie adiunkt w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Uprawia twórczość w zakresie rzeźby i rysunku.

Wystawy:
1985 – Konkurs im. Władysława Strzemińskiego. Galeria PWSSP w Łodzi; 1988 – Wystawa najlepszych prac dyplomowych uczelni plastycznych 1987 - Galeria Zachęta – Warszawa; 1990 – Wystawa jubileuszowa 45 – lecia PWSSP w Łodzi – Ośrodek Propagandy Sztuki - Łódź; 1993 – Wystawa rzeźby - Galeria Arkady – Tomaszów Mazowiecki; 1994 – Wystawa rzeźby – Galeria Zet-Zet – Łódź; 1995 – Wystawa jubileuszowa 50 – lecia PWSSP w Łodzi – Muzeum Włókiennictwa – Łódź; 1996 – Spotkanie artystów, Janusz Czumaczenko, Grzegorz Kalinowski, Marian Kępiński, Gabriel Kołat, Piotr Stachlewski, Krzysztof Wieczorek – Galeria Warszawskiego Ośrodka Kultury –Warszawa; – Wystawa jubileuszowa 50- lecia Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi – Galeria Łódzka MHMŁ – Łódź 1997 – Janusz Czumaczenko – Rzeźba – Galeria ASP – Łódź; – „Płaszcz Arlekina”, Tomasz Chojnacki, Jean Luc Cornily, Janusz Czumaczenko, Zbigniew Dudek, Jolanta Ekiert-Królikiewicz, Andrzej Michalik, Jacek Partyka, Grzegorz Sztabiński, Joanna Trzcińska-Chojnacka – Galeria Tower Building – Łódź 1999 – Janusz Czumaczenko – Rzeźba – Galeria „Solidarność” Polsko – Amerykańskiego Ośrodka Kształcenia Zawodowego – Łódź; 2000 – Janusz Czumaczenko – Rzeźba, rysunek – Galeria Amcor-Rentsch – Łódź; – Janusz Czumaczenko – Rzeźba, rysunek – Miejska Galeria Sztuki „Galeria Bałucka” – Łódź ; – Wystawa jubileuszowa 55 – lecia ASP w Łodzi – Miejska Galeria, Park im. H. Sienkiewicza – Łódź ; 2001 – Wystawa prac pedagogów Katedry Malarstwa, Rysunku i Rzeźby Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi – Miejska Galeria Sztuki, Park im. H. Sienkiewicza – Łódź 2004 – Wystawa prac pedagogów Katedry Malarstwa, Rysunku i Rzeźby Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi, Miejska Galeria Sztuki, Park im. H. Sienkiewicza – Łódź; 2005 – Wystawa poplenerowa rzeźby – Bedoń’ 2005; – Wystawa jubileuszowa 60 – lecia ASP w Łodzi – Galeria ASP – Łódź; 2006 – Wystawa Łódzkich artystów grafików, malarzy i rzeźbiarzy – Galeria „Winda” - Kielce; – Janusz Czumaczenko – Rzeźba – Galeria „Parter” – Łódź; 2007 – „Skrzyżowania”, wystawa poplenerowa realizacji rzeźb w przestrzeni miejskiej – Piotrków Trybunalski;

Anna Dziubas

więcej .... kliknij powyżej

Anna Dziubas urodziła się i mieszka w Nowym Targu. Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom uzyskała w 1988 roku. Kieruje Galerią Sztuki „Jatki” w Nowym Targu od początku jej istnienia, obecnie noszącej nazwę: Galeria Jatki. Małopolskie Biuro Wystaw Artystycznych. We współpracy z galeriami partnerskich miast w Niemczech i na Słowacji organizuje ambitne wystawy środowiskowe, oraz wystawy zagraniczne o charakterze muzealnym, m.in. Marca Chagalla czy też Pabla Picassa.
Uprawia twórczość z zakresu malarstwa, witrażu (w technologii Tiffany’ego) oraz kolażu. Jej twórczość cechuje ekspresja formy i koloru. Najważniejszym elementem jej kompozycji jest nastrojowość a tematem twórczych wypowiedzi pejzaż i zaobserwowana w nim metafizyczna zjawiskowość.
a.dziubas@mcksokol.pl

Gonsowska Ilona

Ilona Gonsovska (1955-2008) większą część swojego życia spędziła w Rosji. Mieszkała w Moskwie, a w ostatnich latach życia zamieszkała na Łotwie w Rydze. Zginęła tragicznie w wypadku samochodowym. Pochodziła z rodziny pisarzy. Jej ojciec Sever Gansovskij był klasykiem gatunku fantastyki, a jej wujek Valentin Pikul był pisarzem gatunku historycznego. Ukończyła Wydział Scenografii w Moskiewskim Państwowy Instytucie Sztuki im. W. Surikowa. Malowała, ilustrowała książki, ale głównie zajmowała się scenografią dla teatru we Władywostoku, a później w Rydze. Jej malarstwo ma charakter bajkowej fantastyki teatralnej. Malowała z bardzo dużą swobodą. Szczególnie dużo uwagi poświęcała zwierzętom domowym, ale na jej obrazach często pojawiała się też architektura, którą traktowała z taką samą spontanicznością jak inne tematy, nie dbając o szczegóły, rejestrowała to, co najbardziej istotne dla wyrażenia własnej wizji. Zorganizowała wiele wystaw indywidualnych, m.in. w Londynie, Helsinkach, Tokio i Lizbonie. Jej ciepły otwarty w kontaktach ludzkich charakter łączył ją więzami serdecznej przyjaźni z wieloma polskimi artystami. Jej prace znajdują się w muzeach, galeriach i kolekcjach prywatnych w różnych krajach: Japonii, Stanach Zjednoczonych, Hiszpanii, Francji, Niemczech, Rosji, Polsce, Czechach, Wielkiej Brytanii i we Włoszech.

Ewa Janus

więcej .... kliknij powyżej

Ewa Janus urodziła się w 1964 roku w Łapanowie. Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. W latach 1986–1991 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Stefana Borzęckiego. Dyplom wyróżniony Medalem Rektora ASP uzyskała w 1991 roku. W latach 1994–1995 stypendystka rządu włoskiego i staż w pracowni prof. Alfio Mongelli w Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie. Od 1991 jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym w macierzystej uczelni, gdzie w roku w 1999 uzyskała stopień naukowy doktora. Od 2010 r. profesor ASP. Obecnie pełni funkcję Dziekana Wydziału Rzeźby oraz prowadzi Pracownię Rysunku dla studentów II-V roku studiów a także Pracownię Rzeźby dla studentów Wydziału Malarstwa. Współpracuje przy realizacji krajowych i międzynarodowych projektów artystycznych takich jak Projekt Transgranicznej Sieci - Cross Border Network of History and Arts gdzie od wielu lat prowadzi międzynarodowe warsztaty projektowo - artystyczne – sztuka papieru. Redaktor monografii i tekstów o sztuce.
W latach 2008-2014 była członkiem Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. Członek Związku Artystów Plastyków. Członek i współzałożyciel Stowarzyszenia Twórców Nauki i Kultury „Episteme” oraz „Disputationes Academicae”. Zajmuje się głównie małą formą rzeźbiarską, medalierstwem, rysunkiem. Autorka ośmiu krajowych wystaw indywidualnych i licznych wystawach zbiorowych.

Beata Jurkowska

więcej .... kliknij powyżej

Twórczość Beaty Jurkowskiej zaprasza odbiorcę w barwną podróż pełną zaskakujących skojarzeń i niezwykłych doznań. Jej twórczość zanurza myśli widza w barwnym odrealnionym pejzażu, często zaludnionym przez baśniowe postacie tajemniczych kobiet lub zamieszkałym przez zjawiskowe stworzenia ze świata fauny. Jej pejzaże niczym kobierce tkane z plam swobodnie interpretowanej natury, w szerokich gamach barwnych, przenoszą widza w wyimaginowany świat będący wytworem artystycznej wyobraźni, nierealny, wymyślony dla stworzenia aury surrealistycznych sytuacji, które absorbują i wciągają odbiorcę do podjęcia dialogu z literackością zawartą w obrazach. Widz podejmuje wewnętrzną rozmowę z obrazami Beaty Jurkowskiej, bo artystka wyraża w nich bardzo bogatą duchowość. Poprzez spontaniczność myśli artystka kreuje nowy świat doznań, oderwany od codzienności przenoszący nas do przestrzeni nieznanych, do przyjaznej, relaksującej i poetyckiej sfery emocjonalnych doznań. Formalne bogactwo elementów plastycznych budujących obraz, jego kolorystyka, intensywność użytych farb, miękkość i subtelność zestawień barwnych, budują niedopowiedzianą opowieść pełną kontrastów sytuacyjnych. Kompozycja pasmowa stwarza wrażenie przestrzenności i wielowarstwowości wątków tematycznych. Jej sztuka nie odsyła widza do symbolicznej interpretacji lecz skłania do emocjonalnego bycia razem z autorką w tym dziwnym, zjawiskowym świecie, gdzie kolor wyzwala swobodę skojarzeń. W malarstwie Beaty Jurkowskiej nie trzeba niczego rozmieć bo jej narracja odwołuje się do uczuć, spontanicznych skojarzeń i wolności marzeń, które jak ptaki unoszą widza poza horyzont ziemi, po której stąpamy. Artystka zachęca by udać się w podróż do świata, który zaledwie przeczuwamy.

Ryszard Kowalewski

więcej .... kliknij powyżej

Ryszard Kowalewski urodził się w 1943 roku w Lublinie. Do Liceum Sztuk Plastycznych uczęszczał w Zamościu. Stamtąd wyjechał na studia do Warszawy. Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie ukończył z wyróżnieniem w 1968 roku. W 1970 roku przeniósł się do Gdańska, gdzie w latach 1970-1974 pracował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych jako asystent. Pasją artysty obok malarstwa stała się wspinaczka wysokogórska. Wieloletnią przygodę z profesjonalnym alpinizmem rozpoczął w polskich Tatrach i począwszy od 1965 roku dokonywał liczących się w alpinizmie wejść. Pasja górska ma dominujące odzwierciedlenie w jego twórczości, maluje góry i portrety ludzi gór. Od kwietnia 2010 roku pełni funkcję wiceprezesa Zarządu Głównego Związku Polskich Artystów Plastyków. Z okazji 40-lecia pracy twórczej otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska, a za pracę społeczną Złotą Honorową Odznakę ZPAP. Piękno gór i respekt przed ich żywiołowością wykształciły w nim wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka i umiejętność dostrzegania piękna ludzkich dusz, wśród bliźnich napotykanych na życiowej drodze.



więcej > http://www.plezantropia.fora.pl/b-galernicy-b,138/ryszard-kowalewski,4800.html

KRYSTYNA KUĆMA

więcej .... kliknij powyżej

Krystyna Hajdo-Kućma urodziła się w Krakowie. Ukończyła krakowską Akademię Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa. Dyplom uzyskała w 1962 roku. Zrealizowała wiele polichromii,
m.in. w Zamku w Güstow w Niemczech, w Sanatorium Wojskowym w Krynicy, w kościołach w Wiśniówce i Księży Michalitów w Krakowie, w kaplicy klasztornej w Miejscu Piastowym, a także obraz-parafrazę wg obrazu Canaletta dla Ambasady Polskiej w New Delhi. Uczestniczyła w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Zrealizowała kilka wystaw indywidualnych, m.in. wystawę "Piękno Krakowa" w Bratysławie. W jej życiu artystycznym ważne jest też współuczestnictwo w twórczości rzeźbiarskiej męża Wincentego Kućmy. Uczestniczyła w pracach przy projekcie fontanny dla Ambasady Polskiej w Genewie oraz przy projektach pomników "Żołnierza Polskiego w Nowym Sączu, "Obrońców Poczty Polskiej" w Gdańsku, "Poległym w Obronie Ojczyzny" w Częstochowie i "Powstania Warszawskiego 1944". Za działalność w tej dziedzinie otrzymała Nagrodę II stopnia Ministerstwa Obrony Narodowej oraz Złotą Odznakę za Zasługi dla Warszawy. W twórczości malarskiej szczególnie bliskie są jej pejzaże, z którymi obcuje na co dzień: rytmiczność traw i drzew, wielowarstwowość roślinnych skupisk i przenikanie światła w przestrzeniach natury. Wykonała cykle obrazów związanych z porami roku, a także cykl "Kosmos-Człowiek ".

Wincenty Kućma

więcej .... kliknij powyżej

Wincenty Kućma urodził się w 1935 roku w Zbilutce na Kielecczyźnie.
W latach 1957–1962 studiował na Wydziale Rzeźby ASP w Krakowie, w pracowni prof. Wandy Ślędzińskiej. W 1967 roku rozpoczął pracę dydaktyczno-naukową w krakowskiej ASP, gdzie do momentu przejścia na emeryturę (w 2000 roku) kierował Pracownią Przestrzeni w Katedrze Sztuk Wizualnych na Wydziale Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 1995 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego, a 19 maja 2015 roku tytuł Honorowego Profesora Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie.

Równolegle prowadził i nadal prowadzi działalność artystyczną z zakresu projektowania i realizacji rozwiązań pomnikowych, wnętrz sakralnych oraz przestrzeni urbanistycznych, a także w zakresie rysunku, medalierstwa i małych form rzeźbiarskich.

Swoje prace eksponował na ponad 40 wystawach indywidualnych, 80 wystawach zbiorowych w kraju i prawie 60 wystawach za granicą. Brał udział w wielu konkursach rzeźbiarsko-architektonicznych, uzyskując ponad 50 nagród i wyróżnień. Został odznaczony m.in. Orderem Odrodzenia Polski Polonia Restituta II kl. Komandorskim z Gwiazdą, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Złotym Medalem Ojca Świętego Jana Pawła II oraz Nagrodą im. św. Brata Alberta za twórczość w dziedzinie rzeźby patriotycznej i sakralnej. W 2019 roku w uznaniu znamienitych zasług dla polskiej kultury, za osiągnięcia w pracy artystycznej i twórczej oraz popularyzowanie historii polskiego czynu niepodległościowego, otrzymał najwyższe rangą odznaczenie państwowe Order Orła Białego.

Prace prof. Wincentego Kućmy znajdują się w zbiorach Muzeów Narodowych w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, w muzeach sztuki medalierskiej we Wrocławiu i Barcelonie, w Muzeum Sztuki w Sofii, Muzeum Dantego w Rawennie, Muzeum Mikołaja Kopernika we Fromborku oraz Muzeum Historycznym Miasta Krakowa.

Janusz Lewandowski

więcej .... kliknij powyżej

Urodził się 2 lipca 1937 r. w Rokiciu koło Płocka. Uczeń Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach prof. Płużańskiego i prof. Nachta-Samborskiego. Dyplom w 1964 r.
Od ukończenia studiów bierze aktywny udział w życiu artystycznym. Uczestniczy w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i indywidualnych. Bierze udział w wielu plenerach i sympozjach problemowych. Otrzymuje nagrody i wyróżnienia, m.in. wyróżnienie w konkursie pt. "Metafora w malarstwie polskim" w Radomiu, nagroda Prezydenta Warszawy, nagroda w ramach projektu "Artyści w Międzynarodowym Roku Dziecka", kilka nagród za plakaty, nagroda za projekt aranżacji wnętrza Bazyliki pod wezwaniem św. Teresy w Łodzi, nagroda polsko-japońska imienia Miyauchi.

Prace w prywatnych zbiorach w Polsce, Anglii, Austrii, Francji, Holandii, Japonii, Danii, Włoszech, Niemczech, Szwecji, USA oraz w zbiorach Muzeum Mazowieckiego w Płocku i Zachęty Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie.

Vincenzo Ludovici

więcej .... kliknij powyżej

Urodził się w Ferentino 3131 marca 1957 r. Ukończył Liceum Artystyczne i Akademię Sztuk Pięknych we Frosinone. Jest profesorem na Wydziale Dekoracji Akademii Sztuk Pięknych we Florencji.
2000 Immagini, forme e colori della contemporaneità (Obrazy, formy i kolory współczesności), Cittanova – Reggio Calabria
2001 III Biennale del Libro d’Artista (III Biennale Książki Artystycznej), Biblioteka Publiczna, Cassino; Oltre le parole (Ponad słowami), Studio Arte Fuori Centro, Rzym
2002 Kolorowe zapisy (indywidualna), Complesso Monumentale del Martino Filetico, Fermentino; Finis terrae (indywidualna), Studio Arte Fuori Centro, Rzym; L’uomo e la sua dimensione religiosa in Europa (Człowiek i jego religijny wymiar w Europie), Plac Świętego Piotra, Rzym
2003 Wykonanie dwóch artystycznych witraży na zamówienie Terra Santa – Neapol; Manufatto. Arte da indossare (Wyrób ręczny. Sztuka do noszenia), Studio Arte Fuori Centro, Rzym; Specchio della Memoria (Lustro Pamięci), Carrara; Scritture di colore (Kolorowe zapisy – wystawa indywidualna), Galeria La cuba d'oro, Rzym
2004 Import – Export, Galeria Bazart, Mediolan; Quinquennium Cinque anni a Fuori Centro, Studio Arte Fuori Centro, Rzym

2005 Import – Export, Palazzo Primavera, Terni – Installart Gallery, Caserta – Palazzetto dell’Arte, Foggia; Witraż artystyczny w kościele San Valentino- Ferentino (FR).

Ewa Miśkiewicz- Żebrowska

więcej .... kliknij powyżej

Urodziła się w Łodzi. Od 29 lat mieszka, tworzy i pracuje w Chałupach, Szczecinie i Koszalinie. Adiunkt w Katedrze Projektowania Krajobrazu Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie.
Nauczyciel Zespołu Szkół Plastycznych w Koszalinie. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom na Wydziale Grafiki i Malarstwa w Pracowni Wklęsłodruku prof. L. Rózgi i Fotografii prof. I. Pierzgalskiego. Doktorat (2001r.) i habilitacja (2013r.) w dziedzinie sztuk pięknych na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Wł. Strzemińskiego w Łodzi. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki. Doradca metodyczny ds. plastyki w CEN w Koszalinie (1997-2006r.), członek Rady Kultury przy Prezydencie Miasta Koszalina (2005-2006r.) i Rady Muzeum w Koszalinie (2006-2009r., 2014 – 2018r.).
Od 1996 r. prezes wielu kadencji ZPAP Okręgu Koszalińsko – Słupskiego.
Od 1998 r. współorganizator i komisarz Międzynarodowych Plenerów Malarskich w Osie-kach, którym nadała nazwę „Czas i miejsce dla sztuki”. Pomysłodawca i współorganizator dziesięciu edycji wystaw ZPAP „Postawy Roku” w Muzeum w Koszalinie (1997- 2006 r.). Autorka 30 wystaw indywidualnych i uczestniczka ok.170 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą m.in.: Warszawa – Arsenał 88, Hannover - EXPO 2000, Neubrandenburg, Neumünster, Gladsaxe, Weimar, Frederikshaven, Utrecht, Seinäjoki. Laureatka wielu nagród, wyróżnień i odznaczeń za działalność artystyczną, dydaktyczną, wychowawczą i organizacyjną m.in.: nagrody MEN, Prezydenta Miasta Koszalina, odznaczenia „Zasłużony Działacz dla Kultury Polskiej”, „Zasłużony dla Województwa Koszalińskiego”, Złota Odznaka ZPAP.

EUGENIUSZ MOLSKI

więcej .... kliknij powyżej

Eugeniusz Molski - artysta plastyk, ceramik i podróżnik. Urodził się w 1942 r. w Bagienicach. Jest absolwentem PLSP w Nałęczowie i PWSSP (obecnie ASP) we Wrocławiu. Dyplom otrzymał w 1969 w malarstwie architektonicznym i ceramice. W latach 1969 - 2006 pracował w Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. Uprawia malarstwo, malarstwo ścienne, ceramikę, rzeźbę. Ma w swoim dorobku ponad 180 wystaw indywidualnych i 200 zbiorowych w kraju i za granicą. Jest laureatem prestiżowych nagród i wyróżnień. W 2007 roku obchodził 40-lecie pracy twórczej. Jego prace znajdują się w licznych zbiorach kolekcjonerów krajowych i zagranicznych.

STANISŁAW MOSKAŁA

więcej .... kliknij powyżej

Stanisław Moskała urodził się w 1945 r. w Łysej Górze. W 1962 roku ukończył Zasadniczą Szkołę Rzemiosł Artystycznych w Łysej Górze na dziale ceramicznym. Następnie odbywał staż w spółdzielni „Kamionka„ w Łysej Górze w pracowni Bolesława Książka, ówczesnego kierownika artystycznego tej spółdzielni. W latach 1964-66 kontynuował edukację w Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. W latach 1966–1972 studiował na Wydziale Rzeźby w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. Jerzego Bandury. W ramach stypendium rządu włoskiego w latach 1976-1977 odbył staż artystyczny w Academia di Brera w Mediolanie, a w latach 1980-1981 w Escuela Nacional de Artes Plásticas „San Carlos” (UNAM) w mieście Meksyku, jako stypendium rządu meksykańskiego. Od roku 1984 do 1986 prowadził badania na temat sztuki prekolumbijskiej i ludowej na terenach Meksyku w Centro de Investigación y Experimentación Plástica de INBA w mieście Meksyk.

W 1988 roku rozpoczął pracę dydaktyczną na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie gdzie prowadził Pracownię Rzeźby i Rysunku. Przewód kwalifikacyjny I st. przeprowadził w 1996 r. Swoją twórczość artystyczną prezentował na 15. wystawach indywidualnych i około 60 wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą.
Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Okręgowego w Tarnowie, w zbiorach Wydziału Kultury Miasta Tarnowa, w galerii Centro d’Arte Sintesi w Mediolane, w zbiorach Universidad Nacional Autónoma de México ENEP Acatlán i Poliforum Cultural David Alfaro Siqueiros w mieście Meksyku, a także w zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą m.in. w Meksyku, USA, Hiszpanii i we Włoszech.

Od 1980 roku jest związany ze środowiskiem artystycznym i naukowym Meksyku, gdzie współpracował z czasopismami: „Uno más Uno” i „Cuestión” oraz z uczelniami: Universidad Autónoma de México (UAM), Universidad Anáhuac del Sur, Universidad Nacional Autónoma de México (UNAM), Universidad Tecnológica Americana (UTECA).

Uprawia: rzeźbę, grafikę unikatową i rysunek oraz poezję.

Jarosław Mudyn

więcej .... kliknij powyżej

Krakowski artysta fotografik JAROSŁAW MUDYN, urodzony w Miechowie, dzieciństwo spędził w miejscowości Góry Miechowskie. Od lat zafascynowany jest krajobrazem północy i bardzo często na swoich wystawach prezentuje fotografie pejzaży Islandii – surowe w swej naturze, a zarazem urzekająco kolorowe. Jest autorem wystaw fotografii m.in. "ISLANDIA – KRAINA ŻYWIOŁÓW" oraz "NA DACHU ŚWIATA".

W 2016 r. ukończył studia w Krakowskiej Szkole Artystycznej na wydziale Fotografia Kreatywna. Promotorem jego pracy dyplomowej był dr. hab. Piotr Korzeniowski z ASP w Krakowie. W obszarze jego zainteresowań znajduje się szeroko pojęta sztuka przełomu XIX i XX w. Obok sztuki, największą jego pasją są podróże. Odwiedził blisko 60 państw Europy, Azji, Afryki, Ameryki Środkowej i Południowej. Wrażenia z podróży utrwala na swoich fotografiach. Jego prace publikowane były w książkach i magazynach oraz portalach internetowych.

Józef Murzyn

więcej .... kliknij powyżej

Józef Murzyn urodził się w 1960 roku w Wiśniowej. Jest absolwentem Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. W latach 1982–1987 studiował na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni prof. Stefana Borzęckiego. Od 1986 roku jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym ASP w Krakowie, gdzie przeszedł wszystkie szczeble naukowe, uzyskując tytuł profesora zwyczajnego. Obecnie prowadzi dyplomującą pracownię rzeźby. Od roku 2008 sprawuje funkcję dziekana Wydziału Rzeźby. Uprawia rzeźbę i malarstwo. Rzeźbi najczęściej w drewnie. Jest mistrzem imitacji. Potrafi wytworzyć złudzenie, że przedstawiane elementy wykonane w drewnie, są iluzją struktury innych materiałów – metalu, skóry, połyskliwego kamienia, szkła, a nawet światła i ognia. Proces powstawania rzeźby jest dla niego dialogiem z drewnem, cierpliwym „dopytywaniem się”, odgadywaniem jego poetyki, ostrożnym badaniem granic „wytrzymałości” jego strukturalnej spójności. Aktywnie uczestniczy w życiu artystycznym regionu i kraju. Legitymuje się udziałem w kilkudziesięciu prezentacjach zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. w miastach: Berlin, Essen, Huzum, Norymberga – Niemcy; Karlskrone, Ronneby – Szwecja; Kijów – Ukraina; Florencja – Włochy; Chicago – USA). Jest autorem ponad 20 wystaw indywidualnych. Prace artysty znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce, Niemczech, Szwecji, Wielkiej Brytanii i w Hiszpanii.
e-mail: murzyn162@wp.pl

Genowefa Nowak (1925-1981)

więcej .... kliknij powyżej

Urodziła się w Terliczce k. Rzeszowa 30 października 1927, zmarła w Krakowie 8 czerwca 1981 r. W latach 1951-1957 studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Rzeźby, w pracowni Jaceka Pugeta i Jerzego Bandury. W okresie studiów uczęszczała dodatkowo na grafikę do dr prof. Ludwika Gradowskiego i malarstwo prof. Jerzego Fedkowicza. W roku 1958 ukończyła Studium Pedagogiczne na tejże uczelni. W latach 1958-1977 prowadziła działalność pedagogiczną w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu na Wydziale Rzeźby.

Ważniejsze wyróżnienia i odznaczenia:

1960 – Wyróżnienie MKiS – Rysunek i grafika 1960 (wystawa w COPSA, Warszawa, ul. Senatorska)
1968 – Pierwsza Nagroda za Rzeźbę Roku 1968
1971 – Złota Odznaka Zasłużonych dla Warmii i Mazur
1972 – Srebrny medal za zasługi dla Ziemi Krakowskiej
1973 – Zasłużony Działacz Kultury – 1973
Srebrny Krzyż Zasługi
Krzyż za zasługi dla ZHP
Pamiątkowy medal Kopernikowski
1975 – Nagroda Pierwszego Stopnia Ministra Oświaty i Wychowania

KAZIMIERZ OLCHAWA

więcej .... kliknij powyżej


Moja przygoda z fotografią prasową zaczęła się od kontaktu z dr. Stanisła­wem Petersem. W 1968 roku już dobrze fotografowałem i mia­łem ambicje aby moje zdjęcia gdzieś publikować. Zacząłem więc interesować się ówczesnymi kra­kowskimi redakcjami proponując im swoje zdjęcia. Wtedy w Krakowie funkcjonowały: Przekrój, Dzien­nik Polski, Tempo, Echo Krakowa, Gazeta Krakowska i Życie Literac­kie.

I właśnie w Gazecie Krakowskiej trafiłem na Stanisława Petersa, który pro­wadził w Magazynie „Piątek”, rubrykę poświęconą fotografii. On też wybrał 2 zdję­cia i dosyć szybko je opublikował, a jednocześnie skierował mnie do Edmunda Piekarza, szefa Działu Terenowego Gazety Krakowskiej, który stwierdził, że ktoś taki jest im potrzebny.

Po drodze, w międzyczasie, uzyskałem uprawnienia do wykonywania zawodu artysty fo­tografika. Przez wiele lat prowa­dziłem kluby i kółka fotograficz­ne w różnych miejscowościach. W latach 1978 do 2002 byłem wy­kładowcą fotografii w Państwo­wym Liceum Sztuk Plastycznych. Przez ponad 10 lat prowadziłem we „Wzrastaniu” rubrykę poświę­coną fotografii - „Fotopenetra­cje”, którą kontynuuję od 23 lat do teraz, w wydawanej przez siebie Gazecie Miechowskiej.

Krystyna Olchawa

więcej .... kliknij powyżej

Krystyna Olchawa jest absolwentką Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. W latach 1978-1982 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku (obecnej ASP). Dyplom na tej uczelni uzyskała w 1984 roku.
Zawodowo związana była z instytucjami kultury. Przez 33 lata zarządzała Galerią BWA „U Jaksy” w Miechowie, którą utworzyła od podstaw. Najpierw będącej Filią Kieleckiego BWA, później Oddziałem Małopolskiego BWA, a od 2008 r. samodzielną samorządową instytucją kultury pod szyldem – Biuro Wystaw Artystycznych „U Jaksy”, piastując stanowisko dyrektora. Po zakończeniu pracy zawodowej otrzymała Nagrodę Burmistrza Miechowa – prestiżową Statuetkę Macieja Miechowity.

Realizuje również twórczość własną, uprawiając malarstwo w technikach: olej, akryl i pastel.
Pracując zawodowo ubarwiała swoje życie artystyczne uczestnicząc w wystawach zbiorowych polskich i międzynarodowych. Zrealizowała 24 wystawy indywidualne, prezentowane w galeriach sztuki, muzeach i centrach kultury. Otrzymała wyróżnienie w 13 wystawie konkursowej „Przedwiośnie” – BWA Kielce;, III nagrodę na Międzynarodowej wystawie konkursowej – „Kowary – 97” – Muzeum w Jeleniej Górze oraz wyróżnienie w VI Biennale Miniatury Artystycznej – TORUŃ’ 2005.

W 2011 roku odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Paweł Olchawa

Paweł Olchawa w uprawianej twórczości malarskiej stosuje unikatowe techniki własne, zajmuje się także fotografią artystyczną i reportażową. Ważną częścią jego działalności artystycznej jest grafika wydawnicza realizowana w wydawnictwach albumowych. Natura jest dla niego głównym źródłem inspiracji, którą przekształca w świat abstrakcyjnych odniesień. Zasadniczym elementem jego obrazów jest kolor, za którego pośrednictwem docieramy do istoty form przedstawionego na obrazach świata. Zrealizował 13 wystaw indywidualnych. Brał udział w ponad 40 wystawach zbiorowych krajowych i zagranicznych (Austria, Belgia, Litwa, Słowacja, Włochy). Uczestniczył w wielu plenerach malarskich w Polsce i za granicą.


Urodził się w 1980 roku w Krakowie. Studiował w krakowskiej Akademii Pedagogicznej na Wydziale Edukacji Artystycznej (1999–2003) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa (2003–2008), gdzie w 2011 roku uzyskał dyplom w pracowni sitodruku dr hab. Agaty Stępień oraz aneks malarski w pracowni malarstwa prof. Jarosława Zduniewskiego. W latach 2004–2006 był przewodniczącym Samorządu Studenckiego ASP w Łodzi i opiekunem Galerii „Biała Ściana” w tejże uczelni. W latach 2008–2019 pracował jako specjalista do spraw wystawienniczych, wydawniczych i edukacyjnych w Biurze Wystaw Artystycznych „U Jaksy” w Miechowie. Od 2017 roku jest kuratorem Międzynarodowych Plenerów Malarskich „Barwy Małopolski” w Miechowie. W latach 2017–2018 był kuratorem Międzynarodowych Plenerów Malarskich „Barwy Małopolskich Lasów” w Zakopanem. Opracował graficznie kilkadziesiąt katalogów do wystaw artystów polskich i zagranicznych oraz kilkanaście wydawnictw albumowych. Zorganizował kilkadziesiąt koncertów i wydarzeń muzycznych. Zajmuje się dydaktyką, prowadząc zajęcia artystyczne z dziećmi i młodzieżą zarówno w BWA „U Jaksy”, jak też w miechowskich placówkach oświatowych. Od 2019 roku jest dyrektorem BWA „U Jaksy” w Miechowie.

Guido Pecci

Guido Pecci urodził się 20 lutego 1975 w Alatri (Fr). Ukończył Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie. Jest wykładowcą na Wydziale “Rysunku i Historii Sztuki”. Od 2004 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego “Międzynarodowego Konkursu Sztuki Rytowniczej Carnello cArte ad Arte.”

- Wystawy indywidualne (wybór): 2004 - “Landscape poems” Ośrodek Dokumentacji Współczesnych Poszukiwań Artystycznych Luigi Di Sarro, Rzym (kurator wystawy: L. Rea. Opracowanie testów krytycznych M. Bussagli, G. Fontana) 2005 - “La casa di Giulia” (Dom Julii), galeria Studio Arte Fuori Centro, Rzym (kurator wystawy: L. Rea); 2006 - “anno(t)tando” Fondazione Peano, Cuneo (kuratorzy wystawy: E. Perotto, L. Rea, F. Zoccoli).
- Wystawy zbiorowe (wybór): “Primaparete 1998 - V Krajowa Nagroda w dziedzinie Malarstwa – Akademie Sztuk Pięknych we Włoszech, galeria San Fedele, Mediolan (kurator wystawy: M. De Stasio); 2005 - “L’Arte e il Torchio. Incisione italiana under 35” (Sztuka i prasa drukarska. Rytownictwo włoskie under 35”), Museo Civico - Ala Ponzone, Kremona; Włoski Instytut Kultury, Kraków (kuratorzy wystawy: V. Elvieri, D. Formaggio, L.Gensini); “Fiat Voluntas Tua” galeria Il Gabbiano Arte Contemporanea, La Spezia (kurator wystawy: M. Borzone); “XIIéme Biennale Internationale de la Gravure et des Nouvelles Images de Sarcelles - Val de France” Ecole Municipale d’Arts Plastiques, Sarcelles (kurator wystawy: J. P. Provost); 2006 - “Septičme Mondial de l’Estampe et de la Gravure Originale - Triennale de Chamaličres” AMAC, Chamaličres - Auvergne – Francja (kurator: Slobo).

http://www.artefuoricentro.it/soci-fuoricentro/guido-pecci.html

Simona Di Rita

Simona Di Rita Ukończyła Wydział Dekoracji Akademii Sztuk Pięknych we Frosinone, we Włoszech. Obecnie uczy rysunku i historii sztuki w Instytucie Techniki Kennedy’ego we Frosinone. Jest dekoratorką i projektantką wnętrz. Ponadto pisze oraz ilustruje bajki i teksty teatralne dla dzieci....

ADAM POCIECHA

Armin Rieger

Urodzony w Bad Liebenwerda w 1949 r.
1966-68 praktyka garncarza w Römhild
1970-71 studiował w Berlin-Weißensee School of Art
od 1979 niezależny artysta we własnym studio w Bergfeld, Meklemburgia
1990 współzałożyciel stowarzyszenia artystów Meklemburgia i Pomorze Zachodnie e.V. w BBK
1994 gościnny wykładowca w College of Visual Arts w Beer-Sheva, Izrael
1995–96 Projekt i realizacja fontanny targowej na pomniku Chroniony rynek - Kraków am See
1983-1995 organizator i kierownik projektu V Międzynarodowego Sympozjum Artystów w Bergfeld
1998–99 wykładowca rozwoju zawodowego, treningu kreatywności, rysunku, projektowania rzeźbiarskiego
1999 gościnny artysta w Państwowej Manufakturze Porcelany w Miśni
2002-07 Właściciel Galerii w Centrum Parku Narodowego Darß
od 2006 wykładowca rozwoju zawodowego, treningu kreatywności, rysunku, projektowania rzeźbiarskiego
Project manager licznych wystaw w kraju i za granicą
Od 1978 własna działalność wystawiennicza
Od 2012 - 2019 Kurator wystaw Internationales Pleinair ∙ Prerow
Baltische Brücke mit Künstlern aus Lettland ∙ Litauen ∙ Polen ∙ Deutschland

Carola Rieger

Carola Rieger urodziła się w Berlinie gdzie ukończyła szkołę podstawową i gimnazjum. W latach 1976-1978 uczyła się w szkole w Akzidenzsetzerin w Unii Druckerei w Berlinie. W latach 1978-1984 studiowała w Akademii Visual Arts Lipsku, specjalizację Graphic Design, oraz Konstrukcję książki i typografii u Prof. Hildegard Korger, Prof. Walter Schiller, Prof. Gert Wunderlich. Od 1984 roku pracuje jako niezależny grafik, typograf i artysta wizualny we własnym biurze projektowym. Od 1994 roku kierownik Warsztatów Kreatywności, w latach 1995-2000 wykładowca Pisma / Typografia / DTP / Prepress w prywatnej szkole projektowania graficznego. Od 1995 roku także kurator wystaw i menedżer, od
1997 pracuje w biurze projektowym z nazwą "Phoenix Design". Od 1999 członek BBK (Związek Artystów Plastyków Niemiec). W latach 1999-2002 Wykładowca / projekt / DTP / typografii Layout w edukacji szkolenia dorosłych. Od 2002 wykładowca Design / Media Design Zakład Mediów Informatyki na Uniwersytet Ostfalia w Dolnej Saksonii. Mieszka i pracuje w Bergfeld / Powiat Güstrow, Berlinie i Wolfenbüttel. post(at)phoenix-rieger(dot)de; www.phoenix-rieger.de

Reija Remes

Obecnie mieszka w Pori w Finlandii, a pochodzi z Sonkajärvi. Artystka studiowała w Kuopio Academy of Handicraft and Applied Art na Wydziale Projektowanie Tkanin, gdzie w latach 1984-1990 pracowała na Wydziale Projektowania Tkanin. Jej twórczość artystyczna obejmuje grafikę, malarstwo, tkaninę i ikony prawosławne.

Prace Reiji Remes pojawiły się na wielu wystawach w Finlandii, Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Indiach i Japonii.

W swoich inspiracjach artystka interpretuje naturę, która według niej ukrywa wiadomości z widzialnego i niewidzialnego świata.

Reija Remes uczestniczyła w kilku Międzynarodowych Plenerach Malarskich "Barwy Małopolski"

Stanisław Sacha Stawiarski

Urodzony w 1941 roku w Śladowie w Powiecie Miechowskiem. Edukację artystyczną rozpoczął w Państwowym Liceum Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie w 1962 roku złożył egzamin maturalny. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Hanny Rudzkiej–Cybisowej. W 1969 raku uzyskał dyplom malarski z wyróżnieniem. W tym samym roku ukończył również Studium Pedagogiczne przy krakowskiej ASP. W 1970 roku wyjechał do Paryża i odbył roczne studia w praskiej Beaux Arts. W 1973 roku został członkiem ZPAP w Krakowie, a w 1975 Związku Artystów Malarzy w Saint Tropez. Od roku 1977 należy do Francuskiego Związku Artystów. W roku 1989 został powołany na członka Międzynarodowej Akademii Literatury, Sztuki i Nauki „Greci Marino”, która w uznaniu jego zasług artystycznych przyznała mu tytuł profesora. Nazwisko artysty figuruje w „Who is who” (Lozanna, Szwajcaria) oraz ostatnim wydaniu „Bénézit” (Gründ, Paris, 1999).

Wystawy indywidualne:
1975 – Sorbona – Centrum Cywilizacji i Kultury Polskiej – Paryż 1975 – Galeria „Vision Nouvelle” – Paryż 1978 – Galeria “Desa” – Kraków, Poznań, Wrocław 1999 – Galeria Krzysztofa Kamyszewa – Cicago 2002 – Galeria „Bellotto” – Warszawa 2003 – Muzeum Ziemi Kłodzkiej – Kłodzko
Wystawy Zbiorowe:
Saint Tropez, Obernai, Nicea, Le Mans, Berlin, Sztokholm, Helsinki, Osaka, Kraków, Kijów, Quebec, La Jola (USA), Chicago, Paryż, Ramatuelle, Gassin
Prace w stałej ekspozycji:
Galeria „Dei Barry” – Gassin (Lazurowe Wybrzeże) Galeria „Bellotto” – Warszawa
Nagrody:
1978 – srebrny medal w Oberni 1980 – wyróżnienie na Salonie w Marsylii 1985 – wyróżnienie w Grand Palais w Pryżu

Władysław Szczepański

Władysław Szczepański urodził się we Lwowie w 1951 r. Studia artystyczne ukończył na Wydziale Grafiki w Wyższej Szkole Poligraficznej we Lwowie. Dyplom na tejże uczelni uzyskał w 1977 r. Od 1988 r. mieszka w Kielcach. Obecnie jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, współpracuje też z Katedrą Architektury i Urbanistyki Politechniki Świętokrzyskiej. Jest członkiem ZPAP i SHS oraz Zasłużonym Działaczem Kultury. Był stypendystą Ministerstwa Kultury, a także Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Kielcach. Uprawia twórczość w zakresie rysunku i malarstwa, a także grafiki. Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów i galerii w kraju i za granicą. Jest laureatem wielu nagród za twórczość artystyczną.
Swoją twórczość prezentował na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych, m.in. w Stowarzyszeniu Historyków Sztuki, Muzeum Archidiecezji, Muzeum Niepodległości i Muzeum Literatury w Warszawie, Muzeum Architektury we Wrocławiu, Muzeum Narodowym, Muzeum Diecezjalnym i BWA w Kielcach, Muzeum Historii Fotografii, Galerii Autorskiej Bronisław Chromy Art i w Galerii ZPAP Pryzmat w Krakowie, Galerii „U Jaksy” w Miechowie, Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu, Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu, Muzeum Okręgowym w Sandomierzu, Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem, Muzeum Północno-Mazowieckim w Łomży, Galerii ZPAP w Gdańsku, Galerii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Irena Art Gallery w Kijowie,. Brał udział w wielu wystawach krajowych i międzynarodowych w Polsce, Belgii, Czechach, Macedonii, Niemczech, Rumunii, Słowacji, Szwecji, Ukrainie, Węgrzech i we Włoszech.
Twórczość Władysława Szczepańskiego znalazła uznanie publiczności i spotkała się z przychylnymi opiniami specjalistów i znanych krytyków w Polsce. Recenzowali ją m.in.: Jan J. Aleksiun, Łukasz Heyman, Irena Huml, Magdalena Hniedziewicz, Łukasz Kossowski, Jerzy Madeyski, Ryszard Otręba, Sonia Pietrowskaja, Stanisław Rodziński, Andrzej Trybunalski i Wiesława Wierzchowska.

Tiziano Torroni

Tiziano Torroni urodził się w Alatri (w Prowincji Frozinone) w 1983 r. Mieszka w Acuto (FR). Jest absolwentem Instytutu Sztuki w Anagni, gdzie w 2002 r. uzyskał dyplom mistrza sztuki.

Ukończył studia na Akademii Sztuk Piękanych w Rzymie na Wydziale Malarstwa. Realizuje swój własny projekt RI-search, koncentrujący jego sztukę wokół dwóch słów; współistnienie figuracji i abstrakcji w obrazie.
Ważniejsze wystawy:
- 2002: wystawa "KOLOROWE MARBLES Cesarstwa Rzymskiego" - Rynek Trajana w Rzymie
- 2003: wystawa "Sensations" -Stowarzyszenie Kultury XL ART Frosinone
- 2004: wystawa "STRONIE Marque" - Acuto - Stowarzyszenie Kulturalne "Pardise"
- 2007: międzynarodowa wystawa - Galeria "U Jaksy"
- 2007: wystawa “Volere Volare" - Olevano Romano
- 2008: sympozjum art - farmaceutyczny koncern Angelini w Borgo Tre Rose w Toskanii
- 2009: wystawa - la galleria C.A.O.S di Roma alla Fiera d’ Arte di Milano
- 2009: wystawa konkursowa - la galleria C.A.O.S di Roma al premio Bergamo
- 2009: udział w wystawie z projektu Parc08 - la galleria “WalkingArt” di Roma
- 2010: finalista w międzynarodowym konkursie "Peryferyjne centrum" - Federculture di Roma

Jaroslav Uhel

więcej .... kliknij powyżej


Jaroslav Uhel urodził się 18 stycznia 1954 roku w dzielnicy Liptovskiego Mikuláša w Słowacji.
Studiował na Uniwersytecie Macieja Bela w Bańskiej Bystrzycy, gdzie uzyskał tytuł doktora teorii sztuk wizualnych i kształcenia. Studiował również na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w której uzyskał tytuł doktora sztuki. Jest członkiem Słowackiego Związku Artystów Plastyków w Bratysławie. Pracuje jako pedagog na Uniwersytecie Macieja Bela w Bańskiej Bystrzycy. Ponad dwadzieścia lat zajmuje się malarstwem, aparycją grafiki i książek oraz wykonuje ilustracje. Jest autorem ilustracji do książek i czasopism, projektów okładek, katalogów, broszur, twórcą plakatów, kart telefonicznych, rozwiązań ekspozycyjnych i przestrzennych w architekturze. Główną dziedziną jego twórczości jest malarstwo kameralne. W twórczości podejmuje różne tematy, ale przede wszystkim interesują go rozważania religijne. Uczestniczył w ponad dziewięćdziesięciu wystawach zbiorowych i zorganizował ponad trzydzieści wystaw indywidualnych. Jego dzieła znajdują się w zbiorach państwowych i w zbiorach prywatnych, na terenie Słowacji oraz w Anglii, Niemczech, Szwajcarii, Polsce, USA, Rumunii, Bułgarii, Turcji, Rosji i w Grecji. Znajduje czas na działalność publicystyczną, wydaje artykuły poświęcone sztuce plastycznej i teorii sztuki .

Antoni Wróblewski

więcej .... kliknij powyżej


"Przecież i ja ziemi tyle mam
ile jej stopa ma pokrywa
dopokąd idę ..."
Cyprian Kamil Norwid - Pielgrzym

Antoni Wróblewski urodził się w Chodlu na lubelszczyźnie. Dzieciństwo spędził w Platerowie na podlasiu. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach prof. Eugeniusza Markowskiego i prof. Stanisława Poznańskiego. Dyplom otrzymał w pracowni grafiki artystycznej prof. Haliny Chrostowskiej. Od roku 1995 corocznie jest kuratorem Międzynarodowych Plenerów Malarskich „Sztuka bez granic” organizowanych przez Dom Pracy Twórczej „Reymontówka”. Mieszka w Siedlcach. Zajmuje się grafiką, akwarelą i malarstwem strukturalnym. Stara się być jak najbliżej natury. Opracował sobie tylko znaną technikę malowania ziemią, co pozwala mu na traktowanie jej jako farb o bogatej gamie kolorystycznej. Malując ziemią, Wróblewski wkomponowuje w obrazy również mniejsze i większe kamienie, które natura może zamienić w pył, bo gleba powstaje właśnie ze skały macierzystej pod wpływem czynników glebotwórczych. I w tym kontekście motto, z poematu Cypriana Kamila Norwida - Pielgrzym, którego artysta chętnie używa, nabiera nowego kontekstu filozoficznego.
Ziemia, po której stąpamy, którą uprawiamy, by wydała plony potrzebne do utrzymania ciągłości życia, dla Wróblewskiego ma wymiar sakralny – dosłownie i w twórczej interpretacji. Najbardziej wymownym przykładem jest cykl obrazów, który nosi tytuł „Monstrancje polne”. Monstrancja to naczynie liturgiczne służące do umieszczania w nim konsekrowanej Hostii, celem wystawiania jej na ołtarz podczas nabożeństw. W wierze katolickiej konsekrowana Hostia jest uobecnieniem Chrystusa, Boga-człowieka. Monstrancje malowane ziemią, w kontekście religijno-filozoficznym, kojarzą się ze słowami: „Prochem jesteś i w proch się obrócisz”.

IWONA WYSZATYCKA

Iwona Wyszatycka urodziła się w Mrągowie. W 1979 r. ukończyła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jest krytykiem sztuki, muzealnikiem. Do 2009 r. pracowała w Muzeum Mazowieckim w Płocku jako starszy kustosz i kierownik działu sztuki. Jest autorką wielu wystaw i scenariuszy wystaw secesji w kraju i za granicą, a także tekstów do katalogów i albumów. Prowadziła również działalność pedagogiczną, uczyła historii sztuki w liceach. W latach 2010 - 2018 była wykładowcą w Akademii Polsko-Japońskiej Technik Komputerowych w Warszawie. Jest członkiem Stowarzyszenia Muzealników Polskich i Towarzystwa Pastelistów Polskich. Może się też pochwalić własną twórczością, brała udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych.

MARZENA ZACHAREWICZ

Marzena Zacharewicz. Rysowniczka, malarka, ilustratorka. Urodzona w 1964 r. w Malborku. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni Orłowie. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1990 roku uzyskała dyplom z zakresu grafiki warsztatowej. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków. Jej prace były wystawiane na kilkunastu wystawach indywidualnych i na ponad dziewięćdziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Zilustrowała ponad 20 książek dla dzieci, m.in. utwory: M. Kruger, J. Kulmowej, A. Kamieńskiej, E. Nowackiej, ks. J. Twardowskiego. Kuratorka wystaw ilustracji „Pan Andersen” (2005) oraz „Ezop wyobrażony” (2008). Brała udział w wielu wystawach w kraju i za granicą. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, ilustracją i grafiką książkową. Jest laureatką I Ogólnopolskiego Konkursu im. S. Żechowskiego .

Georgia Pilozzi

Giorgia Pilozzi jest absolwentką malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie z aneksem na Wydziale Grafiki Artystycznej. Początkowo zajmowała się głównie malarstwem, a obecnie chętnie sięga po techniki graficzne. Uczestniczy również w zbiorowych projektach artystycznych. Swoje prace pokazuje często na wystawach lokalnych i międzynarodowych.

JÓZEF ZELEK

Józef Zelek urodził się w 1955 roku w Limanowej. Dzieciństwo spędził w Laskowej, później wyjechał do Krakowa, gdzie uczył się w Państwowym Liceum Szkół Plastycznych. Lekcji malarstwa nauczał go Stanisław Rodziński, który był zarazem jego wychowawcą. Józek Zelek był wyróżniającym się uczniem.
Następnie ukończył Wydział Malarstwa w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 1980 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Włodzimierza Buczka i prof. Zbyluta Grzywacza. Po studiach został nauczycielem w Liceum Plastycznym w Nowym Wiśniczu, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Beatę. Następnie na stałe zamieszkał w Krakowie, jednak często odwiedzał rodzinne strony.

W swoim dorobku miał kilkadziesiąt wystaw indywidualnych i ponad 60 zbiorowych m.in. w Krakowie, Radomiu, Bielsku Białej, Zamościu, Lublinie, Słupsku, Poznaniu, Szczecinie, Czechowicach Dziedzicach, Sanoku, Szczawnicy, Łodzi oraz za granicą, w: Kolonii, Norymberdze, Belgradzie. Brał udział w wielu plenerach. Część jego dorobku znalazła się w zbiorach instytucji kulturalnych Krakowa, Muzeum w Zamościu, BWA "U Jaksy" w Miechowie, Starostwa Powiatowego w Miechowie, Muzeum Okręgowym w Bochni, a także w Muzeum Watykańskim. – W swoich pracach łączył rozważnie patrzenie i wiedzę, nawiązując zarówno do tradycji baroku holenderskiego jak i tajemnicy francuskiego, czy niemieckiego malarstwa romantyzmu. W latach 2008-2010 malował przydrożne kapliczki z rejonu limanowszczyzny. Niestety nie zdążył pokazać ich na wystawie, ale można je oglądać na stronie internetowej www.ujaksy.pl Zmarł nagle 3 sierpnia 2010 roku.