Ewa Miśkiewicz Żebrowska. PRZESTRZENIE

  

 

 

    dr Ewa Miśkiewicz Żebrowska

    adiunkt Katedry Projektowania Krajobrazu
    Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny 
    Szczecinie








Kierunki działania

            Moja droga twórcza, to cykliczne odsłony wiecznego Być, tkwiącego w człowieku. Wszystko co można wyrazić „mową linii, plam barwy”, „językiem światła”, a czego nie można przełożyć w pełni na znaczenie słowne, staram się ująć w realizacjach plastycznych. Jest tu miejsce na proces przekształcania zintegrowanej formy i treści. To co emanuje z tych odsłon–objawień pochodzi ze stanu duchowego wpisanego w rdzeń życia, cechującego się harmonią owej bezustannie przekształcającej się wizji życia. Dla każdego pomysłu, źródłem i impulsem inspiracji jest głównie natura, od której od lat uczę się ładu i porządku wszechświata, by przez język grafiki przechodzić stopniowo do własnego ładu twórczego, gdzie głównym narzędziem pozostaje oko i materia graficzna. Za nimi zaś kryją się emocje, przeżycia, niekiedy nawet olśnienia. Nie bez znaczenia jest tutaj temperament twórcy, z którego wynika szukanie zasad, porządku, swoistej logiki. Tematem moich prac pozostaje niezmiennie od lat odkrywanie świata, wibracje powietrza, fenomen przepływu energii we wszechświecie, który poddaje się konstrukcji doznań. Początek procesu to niejednokrotnie przypadek, zadrażnienie kartki szkicownika wrażeniową notką – kaprys oka i ręki. Wnikliwe przyglądanie się światu, jako formie, przychodzi później, w pracowni graficznej. Tu następuje nieustająca walka z płytami miedzianymi, cynkowymi o nadanie adekwatnej formy do treści. Treści, która jest tajemnicą, tęsknotą każdego twórcy za znalezieniem odpowiedzi wyjaśniającej porządek świata, jego uniwersalizmu czy w końcu transcendencji. Jednak nie na te wszystkie pytania udaje się uzyskać odpowiedź. W istocie swojej, grafiki pozostają abstrakcyjne, dotykając czasami realności w określonym porządku: niebo – ziemia, ulotność – masywność, przejrzystość – ciężar. Sprzeczności te znajdują odbicie w warstwie estetycznej prac. W poszukiwaniu świetlistości barwy, lekkości kontrastów, przejrzystości powietrza, soczystości ziemi, migotliwości światła.

            Wyraźnym i istotnym zamierzeniem w moich pracach graficznych jest motyw porządkowania żywiołowego świata organicznego przez harmonizowanie i wprowadzanie zgeometryzowanych form na struktury niekonkretne, zbliżone do organicznych. Doświadczając własnego miejsca próbuję poprzez twórczość badać przestrzeń daną mi z zewnątrz (od Stwórcy, od losu) rozpoznawać ją, określać i wytyczać jej granice. Będąc osadzona w niej, jestem jej przypisana, jestem jej integralną częścią poprzez swą fizyczność i duchowość. Treść inspiracji jawi mi się jako przychodząca z zewnątrz zapowiedź wartości, która jest impulsem do działania. Intensywność przeżycia i szczególna motywacja powoduje, że dostrzegam wyobrażenie tego zjawiska jakim jest marzenie. Marzenie o dziele jest na pewno jednym z powodów jego powstania, lecz konfrontacja marzenia z efektem końcowym stwarza zawsze sytuację niespełnienia, niedosytu. Jest ono formą niedoścignioną, wyprzedzającą o krok realizację. Niedosyt zmusza mnie do dalszych poszukiwań, gna mnie za Nieosiągalnym. Jest siłą motoryczną mojej twórczości.

            Pierwsze zetknięcie, w czasie studiów, z technikami graficznymi wywołało fascynację tą dziedziną sztuki. Przy bliższym poznaniu grafika otworzyła przede mną wiele niezwykłych możliwości kreacji, ujmując mnie bogactwem postaw i inwencji twórczych oraz poszukiwań warsztatowych. Przygoda i oczarowanie grafiką trwa nieprzerwanie do dziś, rozszerzając moje pole obserwacji o różne aspekty życia, będące artystyczną materializacją koncepcyjnych i indywidualnych doznań.

Ewa Miśkiewicz Żebrowska

Galeria zdjęć: Ewa Miśkiewicz-Żebrowska. Grafika

EWA MIŚKIEWICZ-ŻEBROWSKA. PRZESTRZENIE

EWA MIŚKIEWICZ-ŻEBROWSKA. PRZESTRZENIE

  • ORGANIZATOR:

  • PATRONAT:

  •  

  • PARTNERZY:

  •