240 ROCZNICA DWORKU ZACISZE

Dla uczczenia 240 rocznicy budowy zabytowego Dworku 'ZACISZE" (16 sierpnia 1784 r.), Biuro Wystaw Artystycznych "U Jaksy" zarządzające tym obiektem od 2011 roku, zorganizowało występ miechowskiego Zespółu Pieśni i Tańca "Miechowiacy" działającego przy Centrum Kultury i Sportu, który zaprezentował się z przepięknym repertuarem wokalno tanecznym. Wspaniałe stroje ludowe komponujące się z drewnianą architekturą tego obiektu kontrastem barwnym, oryginalny układ taneczny, a także wdzięk i zapał członków zespołu, sprawiły, że dynamiczne widowisko stało się niepowtarzalnym wydarzeniem artystycznym. Impreza ta była równocześnie dopełnieniem kończącego się właśnie tego dnia (16 sierpnia 2024 r.) XXV Międzynarodowego Pleneru Malarskiego "Barwy Małopolski", w którym uczestniczyli artyści z dziewięciu krajów: Armenii, Australii, Bułgarii, Chorwacji, Indii, Kurdystanu, Serbii, Słowenii oraz z Polski.

Dworek „Zacisze" w Miechowie wzniesiony został w 1784 r. Modrzewiowy dworek jest parterowym budynkiem przykrytym polskim, łamanym dachem pokrytym gontem, wspartym na ozdobnych, profilowanych, wychodzących poza lico budynku belkach stropowych, spełniających rolę wsporników, zwanych ,,ostatkami” lub ,,rysiami”. Ściany zbudowano na zrąb.

Długie belki układano na styk i łączono na tzw. zamek ciesielski. W czasach gdy zamieszkiwała go rodzina Kulczyckich do tynkowania drewnianych ścian używano gliny, która nie tylko zabezpieczała przed zimnem, ale i pozwalała ścianom „oddychać”. Obecnie po pracach konserwatorskich przywrócono wygląd pierwotny, czyli drewnianego lica.

Dworek zbudowany został na rzucie prostokąta (12,5 x 6,5 m) jako dwutraktowy z sienią na osi poprzecznej. Z sieni, która dzieli dworek na dwie równe części, prowadzą wyjścia na ganeczki: frontowy (od strony zachodniej) i tylny (od strony wschodniej). Ganeczki wsparte na profilowanych drewnianych kolumnach nadają budynkowi charakter dworku. Budynek wzniesiono zapewne w XVIII w., bowiem w izbie pani domu, na belce stropowej wyryty jest napis: AD 1784 16 Augusti, ze znajdującym się pośrodku symbolem rozetki.

Pokoje pana i pani domu mają po trzy okna, w tym dwa od frontu. Zachowały się tam dwukondygnacyjne kominki z końca XVIII w., które zdobią prostokątne płyciny i wgłębienia oraz zaokrąglone gzymsy, oddzielające górną kondygnację od paleniska. Izby tylne (kuchnia i służbówka) mają po jednym oknie. Obok dworku znajdowały się w czasach Kulczyckiego jeszcze trzy obiekty: oficyna, kuchnia dworska i stodoła.

Budynek jest bardzo dobrym przykładem staropolskiej architektury rezydencji mieszczańskiej, którą cechują charakterystyczne dla tego okresu, propor-cjonalna bryła i oszczędność detali. 

  • ORGANIZATOR:

  • PATRONAT:

  •  

  • PARTNERZY:

  •