Urodzony w 1956 r. w Tarnowie. Studiował na Wydziale Malarstwa i Architektury Wnętrz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w pracowni prof. Włodzimierza Buczka uzyskał w 1985 r. Zrealizował ponad czterdzieści wystaw indywidualnych. Uczestniczy w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, min. we Fracji, Danii, Niemczech, Kanadzie i Belgii. Jest założycielem tarnowskiej grupy plastycznej TA. Uprawia malarstwo, architekturę wnętrz, grafikę użytkową, rzeźbę i małe formy architektoniczne.
W Galerii „U Jaksy” w Miechowie zaprezentował kilkadziesiąt obrazów przedstawiających słoneczne pejzaże z Polski, Włoch, Francji i Grecji. Realistyczna interpretacja natury wzrusza nastrojowością i zja- wiskowością tematycznych ujęć ciepłych pejzaży. Cechuje je dbałość o szczegóły, rytmiczność barwnych plam oraz kontrastowe przedstawienie światła i cienia. Estetyczna, staranna oprawa obrazów podkreśla zamiłowanie do klasycznego kanonu piękna. Artysta określa siebie jako kontynuatora koloryzmu, nurtu nazywanego tez Kapizmem. Jest to kierunek malarski, który wykształcił się i zdo- minował polską sztukę w drugiej dekadzie dwudziestolecia międzywojennego. Nazwa pochodzi od skrótu "Komitetu Paryskiego", czyli Komitetu Paryskiej Pomocy dla Wyjeżdżających Studentów na Studia Malarskie do Francji, zawiązanego w 1923 roku przez Józefa Pankiewicza na krakowskiej ASP. Jerzy Martynów identyfikuje się z tym nurtem bardzo głęboko, chętnie malując pejzaże bezpośrednio obcując z naturą. W tym celu wyjeżdża do słonecznych krajów, które inspirowały również pionierów tego kierunku w sztuce. Kolor był dla nich ważniejszy od konstrukcji, decydował o nastroju dzieła. Jak sami mawiali – kształtowali formę kolorem. Nie używali czarnej barwy, światło przedstawiali ciepłymi barwami, natomiast cienie zaznaczali chłodnymi odcieniami barwy nieba. Malowali w sposób prosty, unikając symboliki, dwuznaczności i wpływów historii czy literatury. Jerzy Martynów jest malarzem, którego twórczość wzrusza wirtuozerią techniczną.
Krystyna Olchawa